از سنجش ترکیباتی از جمله NADH یا NADPH که نشان دهنده فعالیت سلولی است، می توان برای ارزیابی بقای سلولی استفاده کرد. اگرچه اندازه گیری میزان مطلق ترکیبات احیا کننده NADH و یا NADPH نشان دهنده دقیقی برای فعالیت متابولیکی سلول نیست بلکه میران باز تولید این ترکیب می تواند نشانه دقیق تری از فعالیت متابولیکی سلول را به ما نشان دهد. بنابراین باید از ترکیباتی که توسط این ترکیبات احیا کننده، احیا می شوند در محیط کشت سلول استفاده گردد. برخی ترکیبات از جمله نمک های تترازولیوم MTT، MTS، XTT و WST در حضور آنزیم دهیدروژناز با مصرف NADH/ NADPH احیا می شوند و ترکیباتی رنگی ایجاد می کنند که با یک رنگ سنجی ساده قابل بررسی هستند.
اساس تست MTT تبدیل نمک تترازولیوم زرد رنگ (3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide یا همان معرف MTT، به کریستال‌های فرمازان بنفش رنگ در سلول‌های فعال است. فورمازان یک ترکیب کروموفور می باشد که در محدوده طول موج 570 نانومتر جذب نوری داشته. پس از تیمار سلول های زنده با محلول MTT و تشکیل بلورهای فورمازان در میتوکندری، با بررسی جذب نوری نمونه ها، میزان سلول های زنده براساس جذب بدست می اید. هرچقدر میزان جذب بیشتر باشد نشان دهنده وجود سلول های زنده بیشتری می باشد. تست MTT جهت بررسی سمیت دارو ها و ترکیبات، بررسی زنده مانی، بقا و تکثیر سلولی استفاده می شود. در انجام تحقیقات علمی بر روی مواد و ترکیبات دارویی، محدوده غلظتی مؤثر مواد پس از ساخته شدن باید محاسبه گردد تا بتوان در آن محدوده غلظتی تحقیقات وسیع تری به انجام رساند. در این روش برای دستیابی به میزان سمیت مواد و به دست آوردن IC50 (غلظتی که در آن نیمی از سلول ها می میرند) سلول ها با دوز های مختلف دارو تیمار می شوند و درصد زنده مانی آن ها به دست می آید. این روش عموماً برای محلول ها و ترکیبات محلول در آب مورد استفاده قرار می گیرد اما امروزه برای ترکیبات دیگرحل شونده در حلال های آلی و نانوذرات نیز قابل انجام است. این روش پرکاربردترین روش برای بررسی سمیت مواد است.
عموما تست MTT در پلیت‌های چندخانه و با تکرار زیاد انجام می‌شود و عمل خوانش توسط دستگاه پلیت ریدر یا الایزا ریدر خوانده خواهد شد. درون چاهک های پلیت 96 خانه، باید تعداد مشخصی سلول seed شده و از حد مجاز کمتر یا بیشتر نباشد. سپس سلول ها با دوز های مختلف دارویی تیمار شده و در یک چاهک هیچ دارویی تیمار نمی شود و به عنوان کنترل مثبت در نظر گرفته می شود. در نهایت میزان سلول های هر یک از چاهک ها نسبت به سلول های کنترل مثبت سنجیده شده و درصد زنده مانی به دست می آید.
:Reference
